19 Ιουνίου, 2020 – ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ / ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΕΕ

Δελτίο τύπου – Σάββατο 20 Ιούνη – μέρα κοινής δράσης για τα δικαιώματα των προσφύγων

Κινητοποιήσεις οργανώνουν το Σάββατο 20/6 αντιρατσιστικές – αντιφασιστικές κινήσεις και συντονισμοί από κοινού με πρόσφυγες από στρατόπεδα, καταυλισμούς και διαμερίσματα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των προσφύγων και ενάντια στις εξώσεις. Πρόκειται για εξώσεις από τους χώρους που διαμένουν τις οποίες αποφάσισε η κυβέρνηση για πρόσφυγες που έλαβαν έγκριση ασύλου, προσθέτοντας πάνω από 11.000 ανθρώπους στους άστεγους που ήδη υπάρχουν.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες εξαιτίας των αντιπροσφυγικών πολιτικών κυβέρνησης, Ε.Ε. με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τον υπερσυνωστισμό, τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα, τον περιορισμό του δικαιώματος ασύλου, τις απελάσεις και τις παράνομες επαναπροωθήσεις οξύνθηκαν με τον κορονοϊό. Και μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία το Υπουργείο μετανάστευσης εξαγγέλλει τις εξώσεις, το κλείσιμο 55 δομών διαμονής από τις 93 στην ενδοχώρα και τη διακοπή ακόμα και του πενιχρού επιδόματος για τους πρόσφυγες που πετά στο δρόμο.

Το ακόλουθο κείμενο κάνει μια κριτική στο σχέδιο Μπακογιάννη για την Αθήνα και τον «Μεγάλο Περίπατο». Αποτελεί προϊόν συλλογικής εργασίας ομάδας υποψηφίων διδακτόρων του Τομέα Πολεοδομίας-Χωροταξίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Σπουδαστών (Υποψηφίων Διδακτόρων) ΕΜΠ μετά από πρόταση της Ανεξάρτητης Αριστερής Συσπείρωσης Μεταπτυχιακών.

Η μεγάλη περιπέτεια της Αθήνας

Η δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των μέτρων λιτότητας άφησε τα σημάδια της στις πόλεις, τα κέντρα και τις γειτονιές τους. Ειδικά στην Αθήνα, το αποτύπωμα της κρίσης παραμένει ορατό μέσω της έντασης των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων, της στεγαστικής κρίσης, της φτώχειας και των λουκέτων στα καταστήματα. Το κέντρο της Αθήνας είναι διαχρονικά ο “πυκνωτής” όλων εκείνων των φαινομένων που επηρεάζουν την ζωή στην πόλη. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης το Αθηναϊκό κέντρο έδειξε μια δυναμική διατήρησης του χαρακτήρα του, της πολυ-λειτουργικότητάς του και του ρόλου του να προσελκύει το σύνολο των διαφορετικών κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων των πιο “ευάλωτων” κατοίκων -των μικρομεσαίων, των φτωχών, των μεταναστών-τριών. Τα κυκλοφοριακά προβλήματα που διαχρονικά το χαρακτηρίζουν, η έλλειψη χώρων για την απρόσκοπτη κίνηση των πεζών, παιδιών, ΑμΕΑ, κλπ., οι λίγοι και παραμελημένοι δημόσιοι χώροι (όχι μόνο του κέντρου αλλά και των γειτονιών της Αθήνας), δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στη λειτουργία του ως πόλου έλξης για τις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζομένων της πόλης.