Ο Ν. 4636/2019, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από 01/01/2020, καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και περιορίζει δραματικά τόσο την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου, όσο και τη διασφάλιση του ίδιου του δικαιώματος για διεθνή προστασία, που έχει θεσπιστεί με διεθνείς συμβάσεις. Συγκεκριμένα, η κύρια κατεύθυνση είναι η επίσπευση των διαδικασιών ασύλου με σύντμηση προθεσμιών, η απόρριψη με ταχείς διαδικασίες των αιτημάτων διεθνούς προστασίας μέσα από την κατάργηση ουσιαστικών διαδικαστικών εγγυήσεων, η κατάρτιση καταλόγου «ασφαλών χωρών καταγωγής» με στόχο την μαζική απόρριψη και την μη εξατομικευμένη κρίση επί των αιτημάτων, η στέρηση του δικαιώματος πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής, η έκδοση και η εκτέλεση αποφάσεων επιστροφών, η παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, ο περιορισμός της ελευθερίας και η συστηματική και πέραν του 18μηνου κράτηση των αιτούντων/σων άσυλο, ακόμα και για όσους/ες ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, η ίδρυση νέων κλειστών κέντρων κράτησης, η μεγαλύτερη εμπλοκή του αστυνομικού προσωπικού στις διαδικασίες ασύλου, η εισαγωγή της έννοιας της «συνεργασίας» του/ης αιτούντος/ούσας ως όρου για τη συνέχιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας με αποτέλεσμα οποιαδήποτε διαμαρτυρία για τις συνθήκες υποδοχής να θεωρείται λόγος απόρριψης του αιτήματος, ο περιορισμός στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.

Read More »